Ban E Ka Manabu

. . .BAN E KA MANABU. . .
*
Kapalaran ning tau, keti babo yatu
asne kapamiru, ‘ne pang kapanuksu
angyang mikelangan, e’ pa-garabyadu
Iakwas na karetang, atyu king kumbentu
dakal mag-milagru, keng kilub ning templu.
**
Ing gewa rang batas, pabor ya karela
ban alang mipuestu, king bangkung buri ra
lalut metung lamu, tagimpan basura
anya reng kokontra, ala lang pangara
uling pekapun re, ing atyu kama-ra.


Misan iyang malam, sasala ya naman
timo karing tanak, nampu’nang tatang Juan
kipkup no’t dinenan, masanting kabiayan
dapot ikwa re pang, peglubas a ‘malan
At peglibe kareng, kualta nang Uncle Sam.


Dapot nu ‘no’ keya, ring sukib a barak?
A pakapanpan king, pakpak da reng uwak
Mitambunan keyang, kuleng gintung burak
Itang mengatukal dang karning piglaklak
O’ justisya nang Juan, pang-ayup yang tagak?


Ikwa da nang metwa, rening nampu’nang Juan
e la bisang tikdo, lakwan ing luklukan
ala nong balak pang, lumwal king kanlungan
o tando keng awang, ban deng apag’masdan
Ing aldong managkat, king tawling apunan


Nya ing dapat gawan, e ka mamerwisyu
pairal ing batas, karing pengaku mu
keka lang luguran, ding para mung tau
ban e ka manabu bitis king impyernyu
e mu lalabagan, ing utus ning Guinu.

     * 27 Setyembre 2013 *

(© WakaOjie Mangalindan Pena )

This entry was posted in Poesia, Poeta WakaOjie M. Pena. Bookmark the permalink.

Leave a Reply

Your email address will not be published. Required fields are marked *