“bubut”

dakal lang mumukul a maleparan la,
mekad uling dakal ing pakibaluan da,
mupin aggiang dakal ing bage balu ra,
bala ra laganas balung balu rana.

maririne ku pin karetang talangka
uling kareni ro yayabas a seria,
uling neng magtas la reng taung aliwa,
matalik lang magtas a pamangandiria.

nung wari mo sana, neng atin susulung,
ing alub da namu, igutan dong murung,
imbes sopan da la keng nung nu misantung
e la maging dusing o magin lang kurung.

kanita atin kung kemadang amanu
a titikul sukad ampong e rimadu,
iti e ke igse nune ing gewa ku,
ditak ditakan keng pilit pemanustu;

aggiang kulang ya man leguan king minuna,
e ke pepaburen ketang kabilian na,
e ke pepaburen lubas anggang angga
o sinabi ku man a e ya poesia.

atin kung kaklasi kanitang greid por ku
a ing kagiwan na greid wan mu o greid tu,
pikatulan da ya, pero keya ngaku,
sopan dakang maging bage ke greid tamu.

mas mayap na ita kesa keng ing gawan
igutan ke iti o kalian munaman,
uling na’ng silbi ku nung ita ing daptan,
mekad pin binie Ne ning Dios ban kung sopan.

misan menagtal kung manggang e malulut,
metung manggang berdi, metung manggang bubut,
asna ku kaniaman mengan at linangut,
king saup ning baguk at asin pisamut.

This entry was posted in Bie, PL Tuazon Sabandal, Poesia. Bookmark the permalink.

Leave a Reply

Your email address will not be published. Required fields are marked *