Palaruman

In memory of my loving wife.
Leonida C. Magtoto
March 29,1959 – June 22,2001

 Paraluman! 

Ing mebating kung lugud.

Ding batwin at bulan, masala dang aslag.
Kilaput ning dulum, ing karelang tindag.
Ing dulum king pusu, karin ya miglayag.
Inya ing dalumdum, yang kaku binulag.

Kilait ke ing Dios, king banuang katasan.
Dios ko! Dios ko! ngaku nanung kasangkanan?
Mabayat ya pung krus ining pepapusan
Uling kinwa yune, ing kakung palsintan.

Agyang kakaluluan, daralanan ming bie.
Liglig namang tula, uling yang kayabe.
Nanu pu ing sangkan, obat linaut ye
At kening siping ku agad kinwa yune?

Ing bie keting yatu, misan ing alisus
Bigla nyamung datang, ketang e mu talus.
Ing kakung tetagan, megisan ngang lubus.
King sikan ning angin, mipayid, metampus.

Sabla kung sikanan, uling megisan na.
Minagus ngan ing lua, karing kakung mata.
Uling kinwa nane, ing kanakung sinta.
Ning Guinu tamung Dios, atyu karin banua.

Ing kanakung pusu, kinatmu yang malun.
Uling paglako na, papunta king aun.
Ing lua karing mata, kabas naning ambun.
A marimlang dagpa, king malanging gabun.

Kaku yang pibule, ing ulaga ning bie.
A Guinung miglalang, kekatamu minye.
King kayang kaburyan, karin tangan ume.
Minuna yamupin, Paraluman kung sese.

Patawad pu Dios ko, meginakit kuman.
Uling maranun yeng kinwa’ Paraluman.
Ing mayumung lugud, a kekeng pisuluan.
Magbusal king pusu, anggang mate kuman.

This entry was posted in Bie, Poesia, Poeta Arnold Magtoto. Bookmark the permalink.

Leave a Reply

Your email address will not be published. Required fields are marked *