“ala pablasa”

e kuna pin sana buring balikdan pa
nung makananu mong piga rening mata
ketang aldo meko ampong ginulut ka
keng yumu ning sinta a pisusuluan ta,
dapot neng keng banua ume talanga ku,
ing kekang larawan babastag ya kaku,
at panaganaka na a mal ka kanaku
ampo pa ing tula a kaku binie mu;
at kaibat, susulud kening pilubluban
ing ngamu lugud mung alang kapupusan,
mu pin, ing pusu ku magin yang salunan
uling ing lugud ta gilutan mung misan.
makanian man, kening pusu nu ka mipuk,
alang aluang atin kagiwan a lukluk.

07/31/23 //09:28
kaibat mengan seimada

This entry was posted in Capampangan Shakespeare, Lugud, Mala-Sonetu, PL Tuazon Sabandal, Poesia. Bookmark the permalink.

Leave a Reply

Your email address will not be published. Required fields are marked *