“mikit ta na naman”

(neng tita bern)

lalon ku la nandin, mikakadurut la,
nung nanu-nanu na ing pamanyaptan da;
ating dakal kanan a anting magpyesta,
atin magmasusing anting bayung banwa.

pero nung kutnan no layun keng pintalan,
para-pareu mu ing layun sasabian
dapot nung lalon mo layun king inayan,
ing dapat aliwa layun a amanuan.

anti reng aliwang payatu kayanti,
nung nanu-nanu la pamanyaptan deni,
atin makatodu bosis neng sasabi,
atin makatodu sagakgak at ayli.

atin murin namang ing sisikasuan ra
itang pamikit dang mabilug pamilya,
inya ing pintalan ing keyang itsura
anti yang reyunyun kanyang daraptan da.

dapot atin naman mumuntang aliwa,
a ing sikasu ra ring pislag kandila,
a babagayan da keng pangading mayna
para keng inen da a mal dang meyala.

atin anak namang kandila sikasu
pero ing pangadi aliwa ya tonu
sana reng kandila mapudpud no kanu
ban akwa ra no lua, ngara rening loku.

deng aliwa naman kandila lang simpli
retang darala la at sinindyan ngeni,
dapot maralas lang punta punta keni,
e la manenayang bulan ning Nobyembri.

dakal a salamat ngarang magsalita,
mikit tana naman agyang mikit ta pa’
uling king pusu mi tutung e mi tula
ing misan pabanwa kari daka ‘yapa.

11/23/23 //06:02
kabang mamangan pansit luglug
***ka-40 pyesa

This entry was posted in Bie, PL Tuazon Sabandal, Poesia, Romansang Salamat. Bookmark the permalink.

Leave a Reply

Your email address will not be published. Required fields are marked *