“ing sususu”

uling disoras kung miyuyuli bale
inia kitnan na ku ning tau keng lele
a ngana bala mu mag-o.t. kung pane,
ngaku keya, “ali. i ‘ma ku, ayan ke.”
mibugnus yang aping kaku pebuang bigla,
nganing balungus na, “sinusu ka yata?”
ban e namu dagul ing silab nang gewa,
king pamanaimik karin ku na’ pitda.
pero ot ing kuentu, misan pang miliari,
at pesibayuan ne ing kutang na niti,
“opu, sinusu ku,” ngaku naman maili,
kaibat kung mekibat, dinuku ya iti,
ngaku, “sinusu ku kabang atiu ya pa,
kesa potang ala’t marmol nia’ng lapida.”

04/23/20 /08:21
kaibat megalmusal

This entry was posted in Capampangan Shakespeare, PL Tuazon Sabandal, Poesia, Sonetu. Bookmark the permalink.

Leave a Reply

Your email address will not be published. Required fields are marked *