“ablas”

misan a misan man e ku dindam ipse
at linual asbuk mu ing sákit na ning bie,
uling balang aldo dinatang at mine,
seganan mong timan, sikan lub at tibe.

e mu pilan besis ing meging lubas ya
ing lamesa tamu keng nanu mang grasia,
iti ing salaming malino keng mata
a alang bitasang agauk keng bulsa.

pero makanian man kilub ning aldo’ldo,
king kekang pagkeran magap kang titikdo;
bitasang bitasa a e mu papalto
at e paulatang e ya map ing aldo.

bubuat meng dili mu ing bayat ning bale
aggiang tikal na la reng addua mung takde,
pero makanian man e mu meging gale
keng kanakung male ing bayat na ning bie.

siam bulan mu na ku a pidala-dala
king sapupunan mu king mitmung ingat pa,
at iniang kalual ku, angga pa kanita
meging paud mu ku a pikarga-karga.

ing kasias kung buntuk, megin mu rin pusan,
lakuas karing aldo nitang kayanakan,
pero pibata mu ampo pang sikmaman,
at aggiang misan man e mu ku sinuatan.

ala kang bitasang pautang lub kaku
keng nanu man bage a kaku depat mu;
ilma mu ku pusu ampong pangatau
ban kung pagmasusian king arap ning Guinu.

ibat pa kanita nanu na mo kaya
ing meging ablas ku e ka man manaya?
isip-isipan ku aggiang nanung kualta
e la sukat sapat apamayad keka….

sana ing “salamat” aggiang makananu
apaniukli ku ya keng sablang lugud mu;
salamat keka ‘ma at megin kung tau,
salamat keng Guinu, at ikang indu ku.

09/01/21 //15:46
kabang mamipi

This entry was posted in Indu, PL Tuazon Sabandal, Poesia. Bookmark the permalink.

Leave a Reply

Your email address will not be published. Required fields are marked *