” ANTI KAMING RELO “

    ( lng Bie ning Manima )

Masakit pin tutu, bie king kailugan
nung biasa lang bina, abe mung manasan
ing pijung malyari, nung e mu samasan
ala kang apala, gyang nang kekang gawan

Ugali ding asan, lakwas na’ing talapia
malagwa yang dakpan, king mababo sapa
ustung asalat me, king burak sinapa
lamu dinaklut kang, asan kareng batya.

Kaibat ming linigo, at bayu ke sake
kanita pa kanan, bakal ming tinape
termus ming daralan, karagli yang lage
ban keng maka-ilup, king tinimplang kape.

Agna-agnan kaming babagse pauli
ban e panamdaman, saganan ing pali
anya pane’yng aswal, ban karas palengki,
reng ikwa ming asan, agad lang misali.

Detang mamanangung karin maka-puestu
maka-sadyang tambing, timba ra’t pangilu
itang sakadorang, maki-pamorsientu
keng kayli nang gamat, atin yang resibu.

Makanyan kasimpli, ing bie mi aldo’do
e tuknang dudurut, anti kaming relo
pasalamat mi pa, king Dios atyu babo
neng babi ing ulam, a sigang keng miso.

       *06 Nobiembre 2014*

(neng WakaOjie Mangalindan Peña)

This entry was posted in Bie, Poesia, Poeta Bagse Ning Kailugan, Poeta WakaOjie M. Pena. Bookmark the permalink.

Leave a Reply

Your email address will not be published. Required fields are marked *