“ing ayup man”

(nang tita bern)

e na tula ning lub ing pamagbalik ku
at anting pamaging anak pasibayu;
pero potang ini mampit na kanaku
maging ipus naku, ‘yang pakimut kaku.

at ing masakit pa, dakal mengabura
at king katandanan e ku na akit pa:
milyari, o lagyu, at maralas, lupa,
at ngamu pin kaku, misan, angga ika.

kapanupayan mu ing kanakung adwan,
ining malilyari, binang e kaburyan,
misan dindam raka, ngamu king amanwan,
ing lugud ku keka, susuklian mu mu ngan.

mumuna, ing pusu mibalut yang lungkut
nung ing lugud kaku, iya ing pagkaymut;
ing ligunan mu ku a anti mong bingut,
iti kadwa yamung tula ku at imbut.

mekad e ku bigung pengari kanita
king pamiparagul ampong lugud keka,
inya ing indu mu, ing panalangin na,
keka, e ya rugu maging paud sana.

at ing maragul kung kapasalamatan,
ing e mu ku dela king bale-ampunan,
o e ka menintun tau a aupan
a lingun kanaku king sablang kaylangan.

salamat kanini, dinin meng ulaga,
ing matwang gugupung alang silbi keka,
agyang atin nakang sariling pamilya,
e mu meging tulang keka mirayu ya.

uling ing ayup mang mebye king marangle,
e na nasan dit man ing keng awla mate;
inya pin salamat, at adwan kung pane
ing bindisyun Na sa’ ning Dios keka ume.

11/17/23 //07:48
kaybat mengan pandasal

***ka-28 pyesa ning “romansang salamat”

This entry was posted in Bie, PL Tuazon Sabandal, Poesia, Romansang Salamat. Bookmark the permalink.

Leave a Reply

Your email address will not be published. Required fields are marked *