“pablasang mas mayap”

   (neng tita bern)

digpan ne ning tula ampong pigsalayan
ing kanakung pusu ampong pilubluban
uling mirugpa la kaniang kekang leguan
ding telatau na niting panimanman.

kaibat ning milalung penamdaman tula,
misapin pa iti king iwi ning kalma
uling king salu ku agad yang mipunla
at mitanam sintang king “wa” mu menikua.

tikman ku ing yumu king pamiraup da
ring kekatang palad king laggiu ning sinta,
anggang atupan tang miraraup nala
king pali ning lugud ding labi ta pala,

at kaibat, ing kalma menusig yang lalu
iniang salab na la king lugud ding pusu,
at king pangasalab atupan ta namu
a meralas katang miraraup salu.

dapot ing lugud ta mengari king kanta
mika kapupusan at mituldikan ya,
miyalilan salpak ing dating yumu na
pauli ning kalmang memiru kekata.

pablasang ing kalma a mipunlang tula
keni king pusu kung gewa nang taldawa,
iya muring kalma at alang aliwa
ing memupul king luang bunga ning paliasa;

pepaglapawan neng lugud ing pusu ku
ampong dinuyan na king lugud mu kaku,
dapot ikit na’tang asna kung kusuelu
inia kinua na ka kakung pasibayu.

dapot ing lua ku man gisan nang apiga,
salamat pa muring maragul king kalma,
ngara pin, “mas mayap milsinta’t meyala
kesa keng e tikman ing sinta bitasa”.

12/30/23 //23:11
kabang magkape kapitangan bengi

This entry was posted in Capampangan Shakespeare, PL Tuazon Sabandal, Poesia. Bookmark the permalink.

Leave a Reply

Your email address will not be published. Required fields are marked *