“nung sabian mung kaluguran me pa”

pigmananuan na kung map abak ning aldo
kaibat neng penabi itang ganingaldo,
mu pin e no yata ayulinig sasio
ampong apansinan ding luang sasayoso.

e la pepatugut kilub ning kabukas
karing kakung mata, sulung mangalagas,
nanan ko man ‘yawat pilit lang tatakas
king pamanusig na ning pusu kung maplas.

nung mipakanian man ing miliari kaku,
king bage, sala ku, agad kung metuksu;
peiguna ku kasi iniang ing leguan mu
ingit ne ning kalma king panimanman ku.

at ing kakung pusu e sinubuk mu man
a magkunuari yang alang penamdaman,
o migkunuari man a e ya mituran
king uyung ning lugud a alang panginuan.

inia ing pusu ku sinungo yang sukat
karing amanu ku a keka migtapat,
e ke ayaguanta nanan ke man ‘yawat
pablasang nasa ne ing “wa” mung pakibat.

ing e ku mu balu, makasuerti ya’ta
uling ing tangu mu maranun neng ikua,
at migmasusi ya king milalung tula,
at anting ginato kalupa ring biga.

mu pin ing tula na nu anti ragul man,
mituldikan ini’t meging kalumbayan
pablasang litlut me tulang panamdaman
iniang ing lugud mu binawi mung misan.

nung sabiang mal mu pa’t mibalik ka mu sa’,
ring abak muklat la king lua na ning tula,
at pasalamat ya sumangid ning sabla,
uling angga ngeni ikang keyang mutia.

01/11/24 //04:18
kabang magkape

This entry was posted in Capampangan Shakespeare, Palsinta, PL Tuazon Sabandal, Poesia. Bookmark the permalink.

Leave a Reply

Your email address will not be published. Required fields are marked *