“ngakung mekibat”

nganing kasabi ku, reng tanak a tau
atin lang pangimut anting makaloku,
at atin lang bage pisikre-sikretu
king layung ding malbe gawan da lang monu.

ating ing kaili na at wanan nang gamat
ila rening adduang mipapamakibat:
ing kaili, king wanan parala yang sulat,
at ing wanan naman mablas yang pakibat.

anti la mo waring dramatugu, ngana,
a tutung magaling a gawang sarsuela,
anti kang manalbe king metung kumidia,
apapayaslag da ing timan mu lupa.

atin murin naman a aliwa klasi,
ing pakisabian na ing keyang sarili
uling kailangan neng papanualan ini
a tutung laganas ing balang sinabi.

atin murin namang dakal pangatau,
deni naman ilang mipapangamanu,
ilang mipaniaksi king buri rang ustu,
king nasang akua reng arakap ing lub mu.

at ating kabilian a ing sarili ra,
karing tauan-tauan pakikisabian da,
…uling ila mismung ginawa karela
inia kalupa ro beluan neng matba la….

migbayu ya timpla ing tau magkuentu,
ding addua nang mata tinakad no kaku,
warit mikakunu o pagdudan na ku,
at mipse yang keyang panauling amanu…

at ngana kanaku, ikang kakung kutnan,
ali ka mo kaya makanian munaman?
“salamat keng kutang,” ngakung makatiman,
“aini ing pakibat: ika, talk to the hand”.

02/17/25 //18:17
kauli ibat Baculud

This entry was posted in PL Tuazon Sabandal, Poesia, Poeta Laureado, Tau. Bookmark the permalink.

Leave a Reply

Your email address will not be published. Required fields are marked *