NUNG ING MEBATING . . .

nang: PL Sergio Gramonte Calayag

Nung pera ya ing mebating, keting bie mung pakamalan
E lulungkut keng miliari pasibayung panintunan
Pablasang palamuti la, potang ila reng tatalnan
Mamako la at daratang, panakitan, gagastusan

Nung sikanan ing mebating, at mimina ka katawan
Pilming e mu na agawa, detang kekang buring gawan,
Disiplina ing kailangan ban magbalik kekang sikan
Inia e ka mamabusu, ban sikanan e ka lakuan

Nung dangalan yang mewala, anti mete kang lalawan.
Lalakad kang alang buntuk at neng misan pikakailian
Ituklip la reng kekang tud, kapatawaran yang aduan
Saka bie mu yang umanan, detang mali lang pagsisian

Nung ing Ima yang mewala, keng pamilyang pakamalan
Anting sulu a mepundi, ing dalumdum iyang datang
Itang sayang panandaman, miyalilan kalungkutan
Uling lndu iyang sala iyang mamie kaligayan

Ing masakit keni nang bie nung mabating ing ganaka
Lunto ing pamisagsagan, mimiral ya ing pagkamua
Pati lugud keng sarili, iya mu ring mawawala
Kaisipan sinulapo, kagalangan tutung ala

Pekamasakit maliari, nung mabating kapanwalan
Ing pagasa keni nang bie, milako na kapanayan
Ing kasiran yang magbabo, alang lugud at kamalan
Ining kekang pangatau, dalumdum ya ing bagsakan

This entry was posted in Bie, PL Sergio Gramonte Calayag, Poesia, Poeta Laureado. Bookmark the permalink.

Leave a Reply

Your email address will not be published. Required fields are marked *