” BAN DA KANG ABANTEN “

1.nyang liguran daka, o Indung Amanu
tataglus keng pusu ing kakung kuswelu
potang damdaman ka, samut ing kutang ku
o’bat tula ku nang.. akit ing leguan mu.

2.e ku man sa’ binang mangarap gyang disak
anyang ala ka pa, kening bie kung payak
nyang asilayan ka, kareng papalakpak
pusu kung manangis, tinuknang yang kinyak

3.ing kakung pagtakan, e ku makapangan
angyang atin ulam, asan a manyaman
dapot potang ikang, linub king isipan
misna ku man kabsi, buri ku ngan takman.

4.pane kang payntunan, kaspak ning masala
e ya mipayndatun, ining kakung diwa
nung e asuglapan, ing legwan mu sinta
pluma kung tatalnan, mayampat ya tula.

5.sana ika na pin, ing bangkung malapad
ban da kang abaten, karing tusu’t sukab
uling deting sakim, libad-libad labuad
nung nu la mabibie, dening talibatab.

6.ninu keyang tune magmasabal sinta?
ninung misaplala karing ma’p mung punla?
tugtugan do keyang dalit a dakila
ban ding bayung suli, gingkas dong mausta..

7.nanung ulaga ding, kawal mung matapat?
nung deting berdugu, pinggapus do gamat
ninu pang paindu, king bunga mung mayap?
nung deng puting uwak, biasa lang magpanggap.

8.tatangis ning pusu, karing kekang tanak
magpilit makyusu, kareng pipi’t maklak
nya e akulisak, sunis mung busilak,
king uli da retang, pagulut tatabak.

 * * 25 Agosto 2014 * *

(neng Bagse Ning Kailugan )

This entry was posted in Amanung Sisuan, Poesia, Poeta Bagse Ning Kailugan. Bookmark the permalink.

Leave a Reply

Your email address will not be published. Required fields are marked *