ATING KAPUPUSAN ING SABLA

nang: PL Sergio Gramonte Calayag

Ing sintingan at ing leguan ning metung a kayanakan
Datang ya ita nang aldo tune atin kayangganan
Nung kapilan iyang datang, e ku balu nung kapilan
Dapot ini sigurado iyang pilmi-pilming datang
Inia katutuan arapan, keng panaun a paratang
Kaya iya ing pagsadian, at ing sabla kumupas ngan

Inia kabang ika’ng anak, kaingatan iyang gawan
E abusuan ing sarili, lalung-lalu ing katawan
Ibalanse iyang dapat, nung nanu man ing gagawan
Kanita datang ing aldo, e masayang ing sikanan
Tutung ini yang magamit ketang ustung karaptanan
Kabud dinatang ing aldo, ing ala kang kapanisian

Maninap kang misnang dagul, paninapan buring dasan
Ini iyang gamitan mu, keng asensung panintunan
At kabang ika’ng maninap, ing katutuan yang tanggapan
Ban kanita magumpisa anting mumukyat balitang
Ketang mumuna mung takbang, keti pa mu yang umpisan
E ka tutung mamalagua, ing misakab e mu dasnan

Ilang dinan mung ulaga balang minutung lalabas
Tutung e mu sasayangnan, pakamalan balang oras
Ilako keti nang sarili, iyang gawan ku na bukas
Itanam keng kaisipan, ining sabla atin wakas
At nanu ya’ng kekang likuan, magmarka ya itang bakas
Bakas sana nitang lugud, iyang keka ra amalas

Ing leguan at ing kabiasnan tutung ating kayangganan
At ing sabla kening bie mu, peparam na ning Miglalang
Paganaka yang parati, ketang ustu ya gamitan
Ban kanita e masira, ing panaung adalanan
Pablasang makilabas mu keti babo ning sikluban
Tune e na pin magbalik ketang napun alabasan.

This entry was posted in Kayanakan, PL Sergio Gramonte Calayag, Poesia, Poeta Laureado. Bookmark the permalink.

Leave a Reply

Your email address will not be published. Required fields are marked *