ISIPAN KU. . .

nang:. PL Sergio Gramonte Calayag

Isipan ku deng manakit, keng sarili yang kukutang
Ba’t atin kung laurel buntuk, nanu kayang buring sabian
Anti ku mo kang Balagtas ing ari ning Balagtasan
Atin laurel keng buntuk na, poeta yang tatangalan

Deng poeta laureado, mekilala keng Parnasu
Keti babo ning sikluban, talagale lang akit mu
Ila mu ring talasulat, gagambulan ing amanu
Ban kanita e ya mate, keti labuad sinta tamu

Ing isip na ning poeta, iyang tutu ing maglapo
Kayang diwa a matalas, anting aping maglipato
Karin banuang misnang katas, ‘yang akit mung magpatilo
Anting ayup a agila, maglakbe ya’t susulapo

Dakal bage deng akakit, ilang adidinan nang bie
Keng panimanman ding al’wa, panakit da yang metamle
Agyang bulung a mebalag, milako ne ketang tangke
Adinan neng kabaldugan, bakit ini yang miliari

Balang akit ning poeta, deng mata nang mapanuri
Kasangkanan iyang sabian, bakit ilang atsu keni
Kabaldugan ipalino, alang laram ketang labi
Ing katutuan patutuanan, potang iya ing maniabi

Nung ing laurel kening buntuk, iyang akit makaputung,
Ing susulud poeta ya, laureado ya ning panaun
Basalios ne ning kultura keng amanu yang gagambul
Katapatan akit kaya, nilukarin man ya lumuyun.

This entry was posted in PL Sergio Gramonte Calayag, Poesia, Poeta Laureado. Bookmark the permalink.

Leave a Reply

Your email address will not be published. Required fields are marked *