GERA DA RENG POETA

neng: Princhipe Nang Bebang
03/13/2024

Ot alang katunan tunan, mikagera biglâ biglâ.
Katayimik ning karinan, migpapakbung lang salitâ.
Daka’ la ding mengaturan. Ninu dening mamanyirâ?
Nanu kayang kasangkanan? Nanung pake ra at nasâ?

Pauli na ning lingasngas, a kening labwad mibalut.
Dening pamuntuk a watas, miniblas lang pang-sundalus.
Penintun dong myamas amas, ding papakbung king malawut.
Deni palang mamasibas, kabaru lang mayayawus.

Dening kampung mipapate, parewu lamu paglaban.
Uling e la abe abe, ikwa dang milaban laban.
Anya e la sasalese, ing mimiral ing ketasan.
Ing kababan linele de, ing tinas da kayabangan!

Ding misumangid a tapuk, kargada lang armaletra.
Amanung lulwal king asbuk, makarindi lang birada.
Pamuntuk kontra pamuntuk, melala ya iting gera.
Balang kawal keti bunduk, ning parnaso totomba ra.

Ninu mo kayang manyambut, kening e pamikasundû?
Ninu kaya ing masambut, ot e nala mikasundû?
Tutal parewu la imbut, ot e nala mipanyuyû?
Parewu la pang manyambut, mawala pa iting isyû!

Ing problemang anti kanyan, ala yang kapupuntalan!
Ding kalupa yu imbutan, e yo tuturing kalaban.
Ing mas masanting yung gawan, misanmetung ko’t misopan.
Anting watas Kapampangan, tuknang yu na ing sagsagan.

This entry was posted in Amanung Sisuan, Poesia, Poeta Princhipe Nang Bebang. Bookmark the permalink.

Leave a Reply

Your email address will not be published. Required fields are marked *