Apis ning A p u

Kapilan ka pamu, mibuu king atyan
Ni alang kabaluan, nanu pa ing datang
E mu man atiyak, mipalad kang lumual
Ing balang galo mu, mag-ukul yang timan

Manyaman ing Apu, kesa king penganak
Kutang ya kanaku, ali pa dinanas
Pilan na mung bulan, panayang maganap
Kanita abalu, ing maging pakibat

Ing panalangin ku, kalupa ning Ima
Mibait ka Apu, ala sang problema
Panabikang ustu, ing akit da naka
Nanu ka itsura, ninu ing kalupa

Dinatang ing oras, dimdam da kang kikyak
King siping ning Ima, agyu nang papaldak
Ala yang patugut, mayli ing menganak
Sakit nung atin man, bigla nang mebawas

Karin ku adama, dimdam ding aliwa
King kanakung pusu, magdulut yang saya
N’yang makalakad na, nung misasalya ka
Agad kang ibangun, labis mag-alala

Nung bibilang ku, dacal ng panaun
Sesesen palagi, pagal e magdatun
Anya akakit ku, kekang pamagdagul
Ing alalayan ka, e ku man kumurul

Pasalamatan ku, maski diritak na
Apung akaul pa, akakit ning mata
Kimut kung mabagal, pau ing kalupa
E ku babawasan, ing lugud ku keka

King edad kung ini, balu kung daratang
Nung miras man ita, e ku mangjinayang
Uling e mesayang, bie ku king sikluban
Apu kung liguran, e mu ku kalingwan

Apis king gamat mu, ing kekang adama
Matalik meng tinggap, ating panalala
Pakatandanan sa, kulubut kung lupa
Ing pamiabe ta, pilan namung banua

Nung e ka man kumyak, nung mipante ku bitis
Ala ka pang male, mura pa ing isip
Datang ing panaun, karin ka tumangis
Yaku ing A p u mu, na keka kinilik.

timpapalis ning San Luis
zeran/3/21/2024

This entry was posted in Pamilya, Poesia, Poeta Leonido Taruc. Bookmark the permalink.

Leave a Reply

Your email address will not be published. Required fields are marked *